เห็นแก่ลูก

เห็นแก่ลูก

วันพุธที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

ลักษณะทั่วไปของบทละครพูดเรื่องเห็นแก่ลูก



ผู้แต่ง : พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว 

ลักษณะคำประพันธ์ : บทละครพูดขนาดสั้นมีความยาว ๑ องก์


จุดประสงค์ในการแต่ง : เพื่อใช้แสดงละครให้ความบันเทิงที่แฝงไว้ด้วยแง่คิดเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตของมนุษย์ และความเสียสละที่พ่อมีต่อลูก 

ที่มาของเรื่อง : เป็นบทพระราชนิพนธ์เรื่องหนึ่งในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (ร.๖)
ที่ทรงผูกเรื่องขึ้นด้วยพระองค์เอง โดยทรงใช้นามแฝงว่า “พระขรรค์เพชร” 

รูปแบบงานประพันธ์ : ร้อยแก้ว บทละครพูดขนาดสั้น

ระยะเวลาในการแต่ง : ราวปีพ.ศ ๒๔๕๓-๒๔๖๘



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น